تاثیر مواد افزودنی بر روی رفتار رئولوژی بتن خود متراکم

بتن خود متراکم بتنی است که تحت اثر وزن خود جاری شده و قالب با شکل های پیچیده و آرماتور بندی متراکم را بدون احتیاج به تراکم مکانیکی داخلی یا خارجی پر می کند. مواد افزودنی معدنی به طور گسترده ای به عنوان مواد جایگزین سیمان در بتن خود متراکم استفاده می شود. استفاده از افزودنی های معدنی، باعث افزایش حالت خمیری بتن، کاهش آب انداختگی و جداشدگی، افزایش دوام بتن در شرایط محیطی خورنده، کاهش میزان حرارت زایی و بهبود کارایی بتن می باشد. با توجه به اهمیت موضوع، اثر مواد افزودنی به صورت جداگانه توسط محققان بر روی رفتار رئولوژی بتن خود متراکم مورد بررسی قرار گرفته است.در این پاین نامه، از دو ماده ی افزودنی به نام متاکائولن و زئولیت به صورت ترکیب دوتایی در بتن خود متراکم استفاده شده است.بر این مبنا و در این مطالعه، نمونه هایی از ترکیب این دو ماده با درصدهای مختلف ساخته شده است و آزمایش های بتن تازه و سخت شده بر روی آنها انجام گرفته است. بر مبنای نتایج بدست آمده، رفتار رئولوژی نمونه ها با توجه به دانه بندی بهینه و مقدار فوق روان کننده ی مناسب، قابل قبول می باشد. با توجه به نتایج مقاومت فشاری، 15درصد متاکائولن و 20درصد زئولیت در ترکیب های جداگانه، مقدار بهینه ای از جایگزینی این مواد در بتن می باشد. همچنین 15 درصد متاکائولن و 15 درصد زئولیت در ترکیب دوتایی، مقدار بهینه ای از جایگزینی این مواد در بتن است.